بسم الله الرحمن الرحیم

در مورد تاثیر بازی در تربیت کودک صحبت شد حالا باید ببینیم چه اسباب بازیهایی می تواند مفید و یا مضر باشد از باب مقدمه باید گفت که کودک تخیل بسیار قوی دارد با اسباب بازیش زندگی می کند و برای آن بسیار ارزش قائل است مثلا برای عروسکش زندگی قائل است و به او غذا می دهد با او حرف می زند و.... 

خلاصه باید گفت :کودک با اسباب بازی زندگی را یاد می گیرد مفاهیم و رنگها و چیزهای دیگر را یاد می گیرد. 

حالا که نقش اسباب بازی معلوم شد صفات یک اسباب بازی خوب اینگونه است : 

1-خود کودک بازی کند نه اینکه اسباب بازی بازی کند و کودک تماشا کند پس تمام اسباب بازیهای کوکی و باطری دار از این جهت اسباب بازی خوبی نیست . 

2- اسباب بازی به کودک جهت می دهد پس اسباب بازیهایی که پیامهای منفی دارند نمی تواند مناسب باشد مثل عروسکهای باربی که الگو بودن یک زن بد حجاب بی حیا را به فرزند می دهد و یا اسباب بازیهایی که ترانه یا موسیقی همراه دارد و اصلا مناسب نیست که ذهن پاک کودک را با این چیزها پر کنیم . 

3-اسباب بازی خوب نباید زود خراب شود و باید استحکام لازم را داشته باشد تا اعتماد به نفس کودک پایین نیاید . 

4- اسباب بازی باید باعث فکر کردن و رشد تخیل یا آشنایی کودک با مفاهیم مختلف مثل رنگها وغیره شود مانند آجر های پلاستیکی که کودک روی هم می چیند و مثلا خانه ای درست می کند . 

5-متناسب سن فرزند باشد (اینکه روی اسباب بازی نوشته باشد مناسب چه سنی است خیلی اعتبار ندارد ) اگر برای کودک خیلی سخت باشد مثل بعضی جورچین ها که برای بزرگترها هم سخت است اعتماد به نفس او را کم می کند .و اگرخیلی ساده باشد کودک را به فکر کردن وادار نمی کند . 

6- اسباب بازی بهتر است خیلی گران نباشد تا از خراب شدن آن او را سرزنش نکنید همچنین اینکه پدر یا مادر برای او اسباب بازی بسازند (مثلا از چوب تفنگی درست کنند ) بسیار برای کودک شیرین و لذت بخش خواهد بود .